Bu Blogda Ara

16 Aralık 2016 Cuma

Cennetin Fragmanını İzlemek Bölüm 2

Yumdum gözlerimi ve yitirmeye başladım kendimi. Burası canlı, burası nefes alıp veriyor. Her nefes alıp verirken yapraklar uçuşuyor sağa sola. Sarı yapraklar... Dokununca ıslak ve ılık yapraklar. Buradaki ağaçlar tanık. Asırlara tanık. Nice karlara, yağmurlara, gece ateş etrafında buluşan insanlara,yıldızlara,dantelli bulutlara şahit. Buradaki ağaçlar ana. Köklerinde hatta gövdelerinde doğan mantarlara, doğanın devinimine, binlerce ama binlerce yaprağa, tabiatın eşsiz müziğine ana. "Acaba gerçek sanatçı, yarattığı hangi sanat eserine daha fazla hayran ?" diye bir soru soruyorum içimden ve cevabı bulmaktan acizim. Zira ben neye baksam başım dönüyor burda. Aklımın sınırlarını zorluyorum ve yeni bir soru : "Burası dünya ve burası bu kadar güzelse cennet nasıl güzel kim bilir ?"
Ağaç, ağaç, ağaç... Bir kısa bir uzun bir kısa bir uzun yüzlerce ağaç var Yedigöller'de. Hepsi de bir şeyler fısıldıyor kulağıma. Hepsinin dediği şey anlamlı hepsinin dediği doğru. Bazılarına elimi uzatıyorum, dokunuyorum yaşayan kabuklarına. "Sen çok yaşa güzel ağaç, umarım seni geldiğimde yine görebilirim."diyorum teselli verircesine türdeşlerimin katlettiği onlarcası ardından. Bir ağaç var orda ilerde ona yaklaşıyoruz, öyle ulu öyle güçlü ki. Sapsarı saçlarını nazlı nazlı savuran bir dilber gibi. Onun altında sarılıyorum eşime sımsıkı. Orman gibi bir aşkımız olsun diye. O ağacın altında sarıldığın kişiyle sonsuza dek ayrılmazmışsın; adı bende saklı :)
Bir bakıyoruz guruptan uzak kalmışız. Gülerek koşmaya çalışıyoruz ama güüm ! benim ayağım kayıyor ve kendimi yerde buluyorum. Ama hiç acımadı ki çünkü düştüğüm yer de ormanın koynuydu yerler yapraktan bir yatak olmuştu. Aksine düştüğüm için mutlu oluyorum. Tepeyi aşınca karşımıza güzeller güzeli bir göl çıkıyor. Adı gibi "Nazlı" bir göl bu. Öyle sessiz öyle hareketsiz ki. Bence her varlığın bir cinsiyeti vardır. O an anlıyorum ki o utangaç bir kız...20161113_095226
Bu aşağıdaki akarsu ise nazlı kızımızı besleyen onun fedakar bir aşığı. Nice yollar aşıp, ne kayalara vurup  da kavuşuyor sevgilisine. İbretlik...
20161113_093123
Bugünlük bu kadar gevezelik yeter sevgili okuyucum, hadi biraz çalışalım her ne işimiz varsa, kolay gelsin :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder