ANLATMAK MI ZOR ANLAMAK MI ?

Bugün çok yorgunum. Hayır, koşmadım. Yürümedim. Aksine tüm gün yataktan çıkmadım bile. Yorgunum çünkü kendimi anlattım. Bu saatten sonra bana, daha doğrusu ruhuma en ağır en yorucu gelen şey beni tanıdığına inandığım birine kendimi anlatmaya çalışmak. Bu benim ruhumu emen bir şey. Yanlış anlaşılmaları düzeltmek, yeniden ve yeniden doğrusunu açıklamaya çalışmak çok zor. “Hayır öyle demek istemedim”ler, “Ama sen beni yanlış anlıyorsun”lar, “Derdim ve üzüldüğüm şey bak şu şu şu...”şeklinde sayıp dökmeler ne saçma. Bunu hayatta en yakın bulduğun insana karşı yapmak zorunda olmaksa hem saçma hem çok acı. Halbuki hemhal olmak bu değil. Hemhal olabilirsen birinin sözlerine ihtiyaç duymadan onu anlarsın. Bunu yapmak için fazladan bir çaba gerekmez. Gönlün senin anlamanı sağlar. O kişiyle bir bütün olmak budur çünkü. Bunun sevmekle alakası çoktur. Sevdikçe o insana dikkat kesilirsin. Dikkatini yoğunlaştırdığı da kendiliğinden her hareketini ezberlersin. O zaman da bir durum karşısında gözlerinin hareketlerinden bile halini anlar hale gelirsin. Ne zaman üzgündür, ne istiyordur senden ne bekliyordur, onu nasıl mutlu edersin o hiç söylemeden sen anlarsın. Aşkın bir adı da budur bence...